Groeien doe je door iets te doen dat je spannend vindt

Want die grijze massa in je hoofd heeft maar één taak: jou laten overleven.

“What the PIEP! Dit was geweldig! Oh, en ik kan dit best goed,” is wat er door m’n hoofd heen ging toen ik van het podium afstapte.

Toen wist ik het zeker: ik kan veel meer dan m’n hoofd mij verteld.

Wekenlang had ik buikpijn gehad omdat ik zou gaan spreken over mindset, communicatie en sales voor 250 mensen. Ik had het bijna afgezegd. Omdat ik het spannend vond. Omdat de ‘wat nou als ..’ scenario’s maar door m’n hoofd bleven gaan.

Lekker veilig blijven doen wat ik altijd deed. Het leek nog nooit zo aanlokkelijk. Maar ik wilde dit toch graag? Waarom denk ik dan dat ik het niet kan?

Je brein als criticaster

Vanwege die hardnekkige stemmetjes die zelfs een paar minuten voordat ik op moest nog fluisterden: “Wat heb ik nou te melden? Wat zullen ze wel niet van me denken? Wie zit er nou echt op mijn verhaal te wachten?”

Nu weet ik dat mijn brein mij veilig wil houden. Want die grijze massa in je hoofd heeft maar één taak: jou laten overleven. Daarom is die comfort zone zo onweerstaanbaar voor je brein.

Het is een plek waar je alles al weet. Je weet wat je moet doen. Je kan alle valkuilen omzeilen. Het is er veilig.

Groeien? Hup, uit die comfortzone

Er is alleen één minpuntje. Je groeit daardoor niet.

Want yes, om even een cliché uit de kast te trekken: buiten je comfort zone ligt je groei.

Dus als jij een doel stelt waar je een beetje buikpijn van krijgt, weet je één ding zeker. Wat de uitkomst ook is, je gaat er zeker van groeien.

Maar hoe omzeil je nou die saboteur in je bovenkamer?

Je bent toch ook niet je grote teen?

Door je brein als iets te zien dat losstaat van jou.

Jij bent net zo min je brein als dat jij je grote teen bent. Als je dát eenmaal doorhebt, kan jij je brein trainen zodat jij het kan gaan leiden. In plaats van dat jouw brein jou leidt.

Om dat te doen moet je door een barrière heen. Want die grijze massa neemt niet zomaar iets aan. Het wil bewijsmateriaal. En ja, daarvoor moet je het dus eerst doen voordat je brein geloofd dat je het kan!

“Maar dat is een vicieuze cirkel! Daar kom je niet uit,”denk je nu misschien. Maar dan ga je ervan uit dat jij en je brein één zijn.

Een voorbeeld. Toen ik mezelf had voorgenomen om te spreken voor 250 man, dan is mijn brein de eerste die tegen mij zegt:  “zou je dat nou wel doen? Blijf gewoon lekker op de achtergrond.”

Check je gedachten

Logisch, want hij wil mij veilig houden. Jij en ik weten inmiddels dat we daardoor niet groeien. Om mijn brein te omzeilen moet ik door de angst heen. Dat doe ik door mezelf een aantal vragen te stellen. Door te checken of mijn gedachten wel kloppen.

• Is mijn gedachte waar?
• Weet ik zeker dat het waar is?
• Wat doe ik als ik deze gedachte geloof?
• Wat is mijn gedrag en wat gebeurt er?
• Wie zou ik zijn of wat zou ik doen als ik deze gedachte niet had?

Als je hier het antwoord op vind, zul je zien dat het lang niet meer zo eng lijkt en kan jij jouw brein het bewijsmateriaal geven waar hij zo naar smacht.

Wil jij samen ontdekken hoe jij jouw brein leid naar groei? Vraag hier jouw groeigesprek aan